ทหารทุกนายนั้นต่างถวิลหาอำนาจการยิงอันสูงสุดอยู่เสมอในสนามรบ
อำนาจการยิงนั้นเป็นอะไรที่สามารถตัดสินชี้ชะตา
ระหว่างการมีชีวิตอยู่รอดกับความตายได้
และมันจะดียิ่งกว่าหากอำนาจการยิงนั้นสามารถพกพาไปไหนก็ได้
เพื่อให้ทหารนายเดียวสามารถส่งความตายและการทำลายล้าง
ไปยังจุดไหนก็ได้ที่เขาต้องการ
และนี่คือเหตุผลที่ทำไมทหารถึงได้รักเจ้าเครื่องยิงลูกระเบิด M79
โดยอาวุธกระบอกนี้ ถูกเริ่มใช้ครั้งแรกในสงครามเวียดนาม
มันเป็นอาวุธที่โด่งดังและมีชื่อเสียงในการนำอำนาจการทำลายล้าง
ของปืนครกมาอยู่ในมือของทหารเพียงนายเดียวได้
เครื่องยิงลูกระเบิด M79
แต่มันก็ไม่ใช่อาวุธที่สมบูรณ์แบบ เพราะในบางกรณี
กระสุนขนาด 40 มม. ของ M79 ที่ยิงออกไปบางครั้ง
ก็ให้ผลลัพธ์ที่แย่กว่าระเบิดมือเขวี้ยงเสียอีก
แต่มันก็เป็นอาวุธที่สามารถใช้ได้ง่าย
เครื่องยิงลูกระเบิด M79 เข้าประจำการครั้งแรกในกองทัพสหรัฐในปี ค.ศ.1961
มันเป็นเครื่องยิงลูกระเบิดได้ทีละนัด หักครึ่งเพื่อบรรจุกระสุน
และเป็นอาวุธที่ต้องประทับบ่าในการยิง
เป็นเครื่องยิงลูกกระสุนระเบิดขนาด 40 X 46 มม.
ที่สามารถบรรจุและยิงออกได้อย่างง่ายดาย
เครื่องยิงลูกระเบิด M79 บรรจุกระสุนโดยการหักครึ่งกระบอก
แล้วบรรจุกระสุนเข้าที่ด้านท้ายลำกล้อง
ดีน มูเอลเบิร์ก อดีตเจ้าหน้าที่หน่วยรบพิเศษที่เคยรบในสงครามเวียดนาม
กล่าวไว้ในปี ค.ศ.1979 ในหนังสือของเขา War Stories ว่า
"เครื่องยิงลูกระเบิด M79 ต้องหักกึ่งกลางเหมือนปืนลูกซอง
และบรรจุกระสุนด้วยวิธีเดียวกัน"
"มันเป็นอาวุธที่ยอดเยี่ยมและมีพิษสงที่ร้ายกาจมาก"
มันจึงไม่แปลกใจที่เครื่องยิงลูกระเบิด M79
จะมีชื่อเล่นว่า "The Thumper"
ด้วยเสียงของมัน ที่เมื่อยิงออกไป จะได้ยิงเสียง "ธัมป์"
หรือถ้าเป็นคนไทย จะได้ยินเสียงประมาณว่า "โผล๊ะ หรือ โต๊ะ"
เครื่องยิงลูกระเบิด M79 ใช้หลักการระบบขับเคลื่อนกระสุนแบบ "สูง-ต่ำ"
ที่สามารถลดแรงสะท้อนกลับและเพิ่มระยะการยิงได้ถึง 400 หลา
มันเพิ่มอำนาจการยิงให้กับหมู่ปืนเล็กของทหารราบ
ซึ่งถูกออกแบบมาให้เป็นอาวุธที่มีประสิทธิภาพ
อยู่กึ่งกลางระหว่างระยะหวังผลไกลสุดของระเบิดมือ
และระยะหวังผลใกล้สุดของปืนครก
เครื่องยิงลูกระเบิด M79 สามารถพิสูจน์ประสิทธิภาพของตัวเอง
ได้อย่างรวดเร็วในช่วงสงครามเวียดนาม
โดยปกติทหารบกและนาวิกโยธินของกองทัพสหรัฐ
จะยิงลูกระเบิดไปยังศัตรูที่ระยะ 150 ถึง 300 หลา
หมู่ปืนเล็กของทหารนั้นได้ผลประโยชน์สูงสุด
เพราะมันเพิ่มอำนาจการทำลายล้าง
ต่อศัตรูและสิ่งปลูกสร้างของข้าศึกได้
เครื่องยิงลูกระเบิด M79 ไม่ได้ถูกใช้เพียงแค่ในสงครามเวียดนามเท่านั้น
ทุกวันนี้มันก็ยังเป็นส่วนหนึ่งในคลังแสงของกองทัพสหรัฐ
นาวิกโยธินสหรัฐยังมีการใช้เครื่องยิงลูกระเบิด M79 อยู่
ในช่วงระยะเริ่มต้นของสงครามอ่าว มีหน่วยขบวนยานพาหนะ
ของนาวิกโยธินสหรัฐที่พกพาเครื่องยิงลูกระเบิด M79
เพื่อใช้ในการยิงทำลาย IED จากระยะที่ปลอดภัย
กระสุนจากเครื่องยิงลูกระเบิดมักจะปฏิบัติหน้าที่ของมันได้สำเร็จ
ในการเคลียร์ถนนให้ปลอดภัยและรวดเร็วกว่าการเรียกหน่วยเก็บกู้ระเบิด
เจ้าหน้าที่ปฏิบัติการพิเศษของกองทัพสหรัฐยังมีการใช้
เครื่องยิงลูกระเบิด M79 เช่นเดียวกัน
เจ้าหน้าที่ปฏิบัติการพิเศษของกองทัพสหรัฐยังถูกรายงานว่า
ถึงแม้จะมีเครื่องยิงลูกระเบิดติดปืนไรเฟิล M203
ที่ได้ถูกคิดค้นมาเมื่อปี ค.ศ. 1969
พวกเขายังคงมักจะพกพาเครื่องยิงลูกระเบิด M79 ไว้
เพราะมันใช้งานได้ง่ายและยังมอบความแม่นยำ
ในการทำลายล้างสิ่งปลูกสร้างของข้าศึก
เครื่องยิงลูกระเบิด M203
เครื่องยิงลูกระเบิด M79 ยังสามารถยิง
กระสุน Flechette (กระสุนลูกดอก) ได้อีกด้วย
กระสุนชนิดนี้มีชื่อเล่นว่ารังผึ้ง เนื่องมาจากเสียงของลูกกระสุน
ที่เดินทางเมื่อถูกยิงออกไปยังเป้าหมายที่อยู่ด้านหน้า
กระสุนลูกดอก 45 ลูกที่บรรจุอยู่ในลูกกระสุนพลาสติก
สามารถฉีกทำลายเนื้อเยื่อและกระดูกได้อย่างง่ายดายเมื่อยิงถูกเป้าหมาย
น่าเสียดายที่ในบางครั้งกระสุนชนิดนี้ก็เพียงแต่กระเด้งออกจากเป้าหมาย
เนื่องจากกระสุนไม่แตกออกนั้นเอง
กระสุนชนิดต่างๆของเครื่องยิงลูกระเบิด M79
เครื่องยิงลูกระเบิด M79 สามารถยิงกระสุนลูกปราย
กระสุนระเบิดควัน และ กระสุนแก็ซน้ำตา
ในช่วงสงครามเวียดนาม กระสุนลูกปราย M576
ได้แทนที่กระสุนลูกดอก เนื่องมาจากมันสามารถให้ผลลัพธ์ที่ร้ายแรงกว่าได้
เครื่องยิงลูกระเบิด M79 ยังมีความสามารถในการยิงกระสุน
ที่ไว้ควบคุมฝูงชนและการประท้วงได้อีกด้วย
ซึ่งมันได้ถูกใช้โดยตำรวจทั่วโลก
โดยตำรวจมักจะใช้เครื่องยิงลูกระเบิด M79
ในการยิงกระสุนฟองน้ำหรือกระสุนเคลือบยาง
เพื่อทะลายฝูงชนและควบคุมสถานการณ์
และเมื่อกาลเวลาเป็นสิ่งพิสูจน์
เครื่องยิงลูกระเบิด M79 ได้พิสูจน์ตัวเองแล้วว่า
ของใหม่กว่าก็ไม่ได้แปลว่าจะดีกว่าเสมอไป และแน่นอนว่าปืนตัวนี้
ก็ยังคงถูกเลือกใช้มาจนถึงปัจจุบัน ...
ที่มา
https://www.wearethemighty.com/articles/the-m79-isnt-perfect-but-we-love-it-anyway
บทความ
" ถึง M79 จะไม่ใช่อาวุธที่สมบูรณ์แบบ แต่พวกเราก็รักมันอยู่ดี "
เขียนโดย Paul Huard เมื่อวันที่ 17 กันยายน ค.ศ. 2020
แปลโดย เทอดพงษ์ ฉายะรถี เมื่อวันที่ 20 กันยายน ค.ศ. 2020
เรียบเรียงโดย รณกฤต ศรีพุมมา เมื่อวันที่ 20 กันยายน ค.ศ. 2020
